Eind 2013 hing het al in de lucht. Dingen blijven nooit hetzelfde maar voor mij was het wel heel erg voelbaar dat dingen gingen veranderen. 2014 zou het jaar van de omwentelingen worden.
Op het werk liep het in 2013 niet lekker. Nu, na het eerste kwartaal in 2014, kan er gesteld worden dat er mechanismes in werking zijn gezet om het in ieder geval beter te laten verlopen. Het is vermoeiend en geeft extra druk maar het uitzicht is hoopvol.
In februari 2014 zijn wij verhuisd naar een droomhuis op een toplocatie. Nooit gedacht dat deze droom werkelijkheid zou worden maar nu leef ik in deze droom. Het is na twee maanden nog elke dag genieten!
En nu komt er dan onverwachts snel nog een verandering aan. Mijn jongste dochter gaat écht zelfstandig wonen. Zij is al 3 keer een half jaar uitwonend geweest. Zelfs al een keer in Spanje. Steeds was er de zekerheid dat zij weer terug zou keren. Maar nu gaat ze dan echt voorgoed de deur uit.
Vanaf dat mijn dochters klein waren, heb ik altijd toegewerkt naar hun zelfstandigheid. Ik heb mijn best gedaan om hen voor te bereiden op een eigen leven. Een leven waarin zij op hun eigen benen kunnen staan en hun eigen boontjes kunnen doppen. En beiden kunnen dat heel goed.
En ik moet stomweg even slikken. Ik ga nu even ten onder aan mijn eigen succes.....want mijn dochters zijn jonge vrouwen geworden die sterk in het leven staan. Precies wat ik beoogde met mijn opvoeding. Ik wilde mij overbodig maken. En daar ben ik verrektes goed in geslaagd.
Veranderingen....dit jaar is er veel veranderd en gaat er nog veel veranderen. Gelukkig is er nog wel een stabiele factor en dat is mijn partner. Met hem doorsta ik alle veranderingen met een lach en een traan. Met hem lukt het mij om alle veranderingen te accepteren en positief te benaderen.
Gelukkig verandert niet alles......
